Populairder dan ooit is karaoke een van de favoriete activiteiten van de vrijdagavond geworden. Iedereen die zich lekker wil uitleven op muziek haast zich naar de karaokebars om hun hoofden leeg te maken en plezier te hebben samen met vrienden, collega's enzovoort... of te midden van onbekenden voor vrijgezellen op oorlogspad. Toch is de populariteit niet altijd zo groot geweest, ook al heeft het aantal karaoke-zangers daar nooit onder geleden.
Laten we eens een blik werpen op de geschiedenis van karaoke en op de tendensen door de jaren heen.
Verleden tijd of steeds weer populair?
In de 90-er jaren had karaoke te kampen met een 'oneerlijk' imago; zingen in je eentje, dronken en emotioneel. Het was een korte bevlieging die werd geassocieerd met de opwinding van een zondagmiddagbingo, een avond scrabbelen met thee en een breiclubje voor vrouwen op leeftijd (een trend die langzaam weer populairder aan het worden is, zouden we eraan toe kunnen voegen!). Karaoke was meer en meer synoniem geworden met slechte nummers, slechte smaak en slechte gelegenheden.
De aanwezigheid ervan in populaire tv-programma's als MTV's Say What? Karaoke droegen alleen maar bij aan de stereotype kitsch die aan de activiteit kleefde. Er leek weinig vooruitgang te zijn geboekt sinds de eerste verschijning op tv van het concept aan het einde van de 50-er jaren toen Mitch Miller, een muzikant en zonderlinge producer als eerste op het idee kwam om een wit balletje mee te laten stuiten naast elke lettergreep van de weergegeven tekst van een song die door een liveband werd gespeeld. Dit was lang voordat de Japanse pannenkoekverkoper Daisuke Inoue in 1969 aan de haal ging met het idee en een machine uitvond waarmee karaoke gedemocratiseerd werd. Inoue zal altijd verbonden blijven met karaoke, omdat hij zijn machine "karaoke" heeft genoemd, wat letterlijk "lege orkestbak" betekent. Lees hier alles over de geschiedenis van karaoke.
Het keerpunt
Hoewel het beslist niet alleen hiermee te maken heeft gehad, is de knop volledig omgegaan van het ene uiterste in het andere op de schaal van 'coole activiteit' bij het verschijnen van karaoke in films als Lost in Translation, met in de hoofdrollen Bill Murray en de betoverende Scarlett Johansson. Bedolven onder de prijzen in 2004 kan deze film samen met andere best eens bijgedragen hebben aan de populariteit van karaoke. Wat het meest heeft geholpen, zou wel eens de nummerkeuze kunnen zijn geweest: Brass in Pocket van The Pretenders en (What's So Funny 'Bout) Peace, Love, and Understanding van Elvis Costello. Het bewees dat voor karaoke niet altijd vertolkingen nodig zijn van I Will Always Love You en Don't Stop Believing.
Films hebben een aandeel gehad in de hernieuwde opkomst van karaoke, karaoke bewijst nu een wederdienst. Zo is de door de critici bejubelde, populaire musical La La Land uitgebracht... in karaoke versie! En het verschijnsel was niet slechts een toevalstreffer: in Engeland komen er steeds meer mensen op deze sessies van bioscoop-karaoke af!
Van Adele tot Axl
Ondertussen hebben vanaf het begin van de jaren 2000 karaokeboxen en karaokebars de grote steden in de hele wereld overgenomen. De beroemdste zijn: Lucky Voice in Engeland, KaraFun Bar (de grootste van Europa) in Frankrijk, Blind Dragon in de VS, etc. Ook al is het Westen nog ver verwijderd van het aantal in Japan (waar meer dan 100.000 karaokeboxen bestaan), stijgt de populariteit van karaoke opnieuw hoger en hoger!
Bewijs van de hype van karaoke is dat de grootste muzieksterren staan te dringen om mee te doen in Carpool Karaoke van James Corden. Van Adele en Paul McCartney tot Justin Bieber en zelfs Elton John, die hun eigen nummers uit volle borst meebrullen! Beroemdheden houden van karaoke, net als wij allemaal!
